Termination proof

1: switching to dependency pairs

The following set of initial dependency pairs has been identified.

active#( f( f( a ) ) ) mark#( f( g( f( a ) ) ) )
active#( f( f( a ) ) ) f#( g( f( a ) ) )
active#( f( f( a ) ) ) g#( f( a ) )
active#( f( f( a ) ) ) f#( a )
mark#( f( X ) ) active#( f( X ) )
mark#( f( X ) ) f#( X )
mark#( a ) active#( a )
mark#( g( X ) ) active#( g( mark( X ) ) )
mark#( g( X ) ) g#( mark( X ) )
mark#( g( X ) ) mark#( X )
f#( mark( X ) ) f#( X )
f#( active( X ) ) f#( X )
g#( mark( X ) ) g#( X )
g#( active( X ) ) g#( X )

1.1: dependency graph processor

The dependency pairs are split into 3 component(s).