Termination proof

1: switching to dependency pairs

The following set of initial dependency pairs has been identified.

active#( f( g( X ) , Y ) ) mark#( f( X , f( g( X ) , Y ) ) )
active#( f( g( X ) , Y ) ) f#( X , f( g( X ) , Y ) )
active#( f( g( X ) , Y ) ) f#( g( X ) , Y )
active#( f( g( X ) , Y ) ) g#( X )
mark#( f( X1 , X2 ) ) active#( f( mark( X1 ) , X2 ) )
mark#( f( X1 , X2 ) ) f#( mark( X1 ) , X2 )
mark#( f( X1 , X2 ) ) mark#( X1 )
mark#( g( X ) ) active#( g( mark( X ) ) )
mark#( g( X ) ) g#( mark( X ) )
mark#( g( X ) ) mark#( X )
f#( mark( X1 ) , X2 ) f#( X1 , X2 )
f#( X1 , mark( X2 ) ) f#( X1 , X2 )
f#( active( X1 ) , X2 ) f#( X1 , X2 )
f#( X1 , active( X2 ) ) f#( X1 , X2 )
g#( mark( X ) ) g#( X )
g#( active( X ) ) g#( X )

1.1: dependency graph processor

The dependency pairs are split into 3 component(s).